17 e etappe van Albagaria a Nova naar Joao da Madeira. 25km

De lonely cowboy on the road aqain. Ach, ook als je alleen bent kun je het bet wel gezellig hebben. Hang alleen zelf wel de slingers op. Gisteravond in het dorp gegeten in het enige restaurant dat er was. Dus keuze heb je niet. Het mag de naam restaurant niet hebben. Eigenlijk meer een clubhuis voor de plaatselijke  bevolking. Een pijpelaartje met een groot raam. Stoplicht voor de deur en als er een vrachtwagen stopte zat de zaal in het donker. Never mind. Oma van 82 achter de bar. Menu? Jawel, zij haalde het het menu tevoorschijn en dat was haast net zo oud als haarzelf. Prijzen ook van die tijd. Je schaamt je dood als je moet afrekenen. Ach een fooi en je krijgt een vette glimlach terug. Menu besteld en daar kwamen de hulptroepen met zakken vol eten vanuit de supermarkt. Oma kon delegeren. Perfecte maaltijd. Ach, ik ging er vanuit als zij kookte, ze leeft nog, kan ik er ook eten. Vanochtend vroeg op pad. Was maar goed ook, want de zon brandde alweer snel. Heel mooie wandeling met weer flinke kuitenbijters. Allemaal van die keutenberg (steile heuvel in Limburg voor de wielerkenners )dingen , maar dan langere. De omgeving wordt steeds leuker. Dichterbij Porto wordt er veel bij gebouwd en de laatste 2 dorpen waar ik doorliep was een grote bouwput. Alles nieuw, dus veel barretjes ook. Omdat het flink heuvelt lijkt het net een skiedorp. De laatste heuvel was een zware. In het voorbij dacht ik even te lezen Rua da Petrus. Zo hoog tot aan de hemelpoort gaan we toch niet. Het leek er op, uitgeput bijkomen boven bij vriendje coca cola. Hier moest het ergens wezen. Iets met een kerk waar ik zou overnachten. Bleek het een bejaardencentrum te zijn. Zo oud ben ik toch nog niet? Volgend jaar wel 70, maar nog op eigen benen. Bij Santa Casa de Miserecordia aanmelden bj de receptie. Heel vriendelijk ontvangen. Ze wees me op een zuster die mij de weg zou wijzen. Ik dacht oeps, die heeft haar  operatiehandschoenen nog aan. Zou toch niet????? Bleek het iemand van de huishouding te zijn. Afijn grote ruimte met 20 opgestapelde matrassen. Mocht er een afpakken en neerleggen. Lakens en kussens erbij en klaar voor de nacht. Wel veel rollators en krukken gezien. Afijn heel dichtbij de eettentjes, dus straks maar eens kijken.

Groetjes vanuit huize avondrood,

Imre