Is er leven na de camino?
25 juni 2019 - Hoogwoud, Nederland
Hoogwoud,
Ja, dat heb ik mij de afgelopen dagen wel eens afgevraagd. Na een wandeltocht van 110 dagen in alle rust, zonder nieuws, alleen met jezelf en met medelopers. Je komt Santiago binnen en dan weet je het is klaar. Niet meer hetzelfde ritme van de camino . Slapen, ontbijt, wandelen, biertje, eten, slapen en de volgende dag weer hetzelfde ritueel. Alleen de kilometers, de omgeving en het weer zijn anders. Hoe leg je dat uit. Ik heb het aan medepelgrims gevraagd hoe zij dat doen als ze thuiskomen. Zelfde antwoord. Het is niet uit te leggen. Je moet het voelen, ondergaan.
De tocht is voor mij wel weer een groot feest geweest. Prachtige start met het rijwielbroederschap en mijn kinderen en kleinkinderen bij het Mariakapelletje in Hoogwoud, Zuslief die een stukje meeliep , de wegzending in Vessem. De storm en regen in België met omgewaaide bomen op je pad. De hel van Noord Frankrijk met kilometers tractorwegen door landerijen. Geheel onverwacht mijn verjaardag gevierd met mijn jongens, die mij verrasten. Vezelay, Nevers, en een prachtige overnachting bij Bonneblond met veel gastvrijheid, Schoonzus Jacqueline die 14 dagen heeft meegelopen en wat leven in de brouwerij schiep, Met Hans, Pauline en Andy de Pyreneeën over en heel de route de france met Hilly doorkruist tot Santiago. Rozenkrans van Margriet neergelegd bij het Cruz del Ferr. Stuk voor stuk , de landschappen, de momenten en medepelgrims, allemaal pareltjes op mijn pad naar de kathedraal. Ik heb er iedere dag van genoten. 2600km zonder blaren of verdere ongemakken, op een ontstekingstje na. Dan ben je wel gezegend. En een kilo of 16 lichter uiteindelijk.
Dan kom je thuis. En dan? geen flauw idee. Eric die op schiphol stond, de kinderen en kleinkinderen die je hartelijk weer welkom heten. Sommigen keken of ze een geest zagen. Ja, ben wat afgevallen. De eerste dagen door het huis gedwaald. Lineke, degene die op mijn huis gepast heeft, heeft het weer netjes achtergelaten. Je wilt van alles, maar er komt niks uit je handen. Gelukkig begint mijn agenda weer wat vol te lopen en komt er weer een beetje structuur in. Het is wel weer even wennen.
Ik wil de familie, alle volgers, lezers, vrienden, de besloten facebookgroep van de camino en bekenden bedanken voor het lezen van mijn blog en hartverwarmend hoe de reacties waren. Het was zo tof dat iedereen meeleefde. Geweldig. Het was een enorme steun voor mij.
HARTELIJK DANK.
De foto die ik nog plaats hing aan het raam toen ik thuis kwam. Zo mooi.
Ik wens iedereen het allerbeste en heel veel groetjes van
Pelgrim Imre
Fijn dat ik mee mocht genieten van je reis, dankjewel!
Blijft 1 vraag in mijn hoofd zitten: hoe gaat het inmiddels met je zwager?
Zoals je weet van vorige camino’s is er een leven alleen 1 met nog meer ervaringen die je hebt opgedaan en die je ongetwijfeld zult gebruiken
Bon camino op je pad, ik heb er veel herkenning in gelezen, dank hiervoor🙏
Ik heb genoten van jouw verslagen en in gedachte meegelopen. Dankjewel hiervoor.
Het ga je goed.
Nu weer thuis met de mooiste herinneringen in je rugtas. Het meest boeiend is denk ik om al die ervaring nu in het leven te gaan inpassen. Soms lastig omdat je er niet overal aansluiting mee kunt vinden, maar vooral is het van grote persoonlijke waarde. Het maakt je sterker en meer open naar de wereld om je heen.
Ik wens je al het goede !
Pelgrim zijn is een voorrecht, te blijven is een wens en opdracht. Alle goeds voor jou thuis, fijn om alles te volgen. Top!
Digitale knuffel, onbekende volger maar medepelgrim
Groet, Heleen
Heb genoten van je super foto’s en mooi verhalen. Het was een feest der herkenning. Inderdaad ook dat thuis kom gevoel. Dat begrijpen alleen mede pelgrims.
Het ga je goed. Buen Camino
Misschien kan ik je het gevoel in september nog een beetje laten beleven als ik weer onderweg ben naar Santiago. Het is een virus. Succes met het leven na de camino, Buon Camino.
Mooi om “ mee “ te kunnen lopen Imre.
Veel succes met acclimatiseren
Zowel dit als de vele reacties zijn zo herkenbaar, Ik mis je dagelijkse verslagen verschrikkelijk, maar zo is het eenmaal....er komt een einde aan.
Nogmaals hartelijk dank en alle goeds voor de toekomst!!! Wellicht nog eens een camino?!?!
Ben zelf nog aan de wandel en vraag me ook af hoe dat dadelijk thuis verder zal gaan.
Groet, Jack (in Duitsland)
Tot ziens👋🏻
In september mag ik zelf drie weken op pad, heel veel zin in
Dank voor het mogen meelezen met jouw reis , je reis gaat nu verder naar binnen en buiten, alle goeds gewenst
Dank je voor het mogen meegenieten van je reis. Keek er dagelijks naar uit.
En al was mijn reis iets kleiner, ik herken het weer thuiskomen/ thuis zijn.
Groet Willeke
Beste wensen, Mimi.