26 ste etappe van Alcade naar Calais del Rei. 34km

Fraai allemaal. Vraag je gister in de albergue aan de kroegbaas op hoeveel km we af zitten,zegt hij doodleuk 75km. Dus ik neerpennen in mijn blog vanochtend op tijd er uit .in het donker, en dan heb je het over 8 uur op stap. Net buiten het dorp een paaltje . Nog 84km te gaan. Gloeiende,, gloeiende, .........heb ik dat weer. Plan bijstellen.plan b dus.is er een plan b, nee dus. Gewoon gasgeven vandaag. Naar het 50km punt. En de voorspellingen dan?? Met de middag regen. We zien wel. Nou de regen nooit gezien. Dus alle regen liedjes geschrapt. Nu zingen naar mijn caminogenoten " jij bent de zon". Allemaal blije gezichten  maar ik denk dat ze het niet begrijpen. Je kunt  ook niet meer aan op de plaatselijke piet paulisma. Nee, dan vroeger. Klazien uit Zalk. Die had wat met kruiden en weer. Altijd een gezellig verhaal erbij op rijm. "Als het perekruid gaat bloeien  is het tijd om te snoeien. snoei het tot onderaan, dan zal het morgen regenen gaan". Kijk daar had je wat aan. Dan wist je plu en regenjas bij de hand, want gegarandeerd regen. vandaag dus machtig mooi gelopen langs de glooiingen van de heuvels. Je rammelde zomaar de km's onder je voeten weg. En het bleef mooi. Aangekomen ( zeg maar afgevallen) in het altijd gezellige Calais del Rei bij de albergue. Heeft u gereserveerd? Nee. Mmm dat wordt een bed boven. Nou sliep ik vroeger altijd boven. Trap op je kent dat wel. Nou ze bedoelde boven in het stapelbed. Not a problem. Lakens en kussensloop mee en hoppa Dus 1 hoog in het stapelbed. Ierse dame onder me, Lagge en een Canadese opzij. Je kunt het slechter treffen. Canadese dame heette linda en ouwehoer als ik ben gelijk vragen of ze familie in Nederland had. Nou heel verhaal, maar haar moeder kwam uit hongarije. Nou dat treft de mijne ook. Dus heel lang gesprek er over gehad. Weer mooie verhalen op de camino. Straks hier in de albergue eten wat de pot schaft. Ik ben benieuwd.

Groetjes iedereen van mijn tante uit marokko. "Want die komt" hiep hoi.

Imre