13 e etappe coimbra naar Sernadelo. 25km. 28gr.

Ze kunnen het wel die Portugezen, een knap ontbijtje voorschotelen. Warme broodjes , koffie, thee, jus, vlees en kaas. Lekker begin van de dag. Gisteravond nog even coimbra onveilig gemaakt in een leuk pittoresk nauwelijks te vinden restaurant op een van de trappetjes naar beneden. Leuke, vrolijke bediening en uitstekende keuze van het menu. Special of the house. Kom maar op. Fantastische gebonden Portugese groentesoep. Heerlijk. Daarna de special: schnitzel met patat en een Magnusm toe. Wie heeft het? Wij. Alles, was wel voor mekaar en ze keken blij. Wij dus ook maar. Wel van gebunkerd. Na wat fadomuzirk  de koffer opgezocht. Volgende dag weer echt lopen. Het werd wel wat drukker op de weg. Hele ritsen brommers uit de jaren 70 (ppuch en zundaps). Die dubbele P zit in het gepruttel. Ze waren op weg naar coimbra voor een festival.  Ook war meer pelgrims. Prachtig gelopen met lange vals plat hellingen. Omhoog loop je met groepjes beetje achter elkaar. Te hijgen en weinig te praten. Net een begrafenisstoet. Op de top is iedereen weer levendig en wordt bijna de polonaise ingezet en heeft iereen weer praatjes.We zitten in  een mooie albergue, hilario, ja hilarisch. De gastvrouw vroeg, do you to speak english, german, France, spanish? Me not , only Portugees. Lagge.  De gastheer sprak Engels. Ingeschreven en je werd netje naar je plaats gebracht. Opgeknapt, was gedaan en in het restaurant even een biertje gepakt.ondertussen vernomen dat Valverde tot vreugde van mijn wandelmaatje, de Spaanse villar, wereldkampioen geworden is op de fiets. Kost haar een rondje. AZ gelijk, dat is wat mínder , maar we maken er weer een leuke avond van.

Groetjes vanuit een zonnig Portugal met nog 340 km te gaan.

Imre