11 e etappe van alvorge naar cerbache. 25km

Piet, een van mijn volgers op deze blog, zei al dat de albergue waar we zaten vorig jaar ook niet hygiënisch waren. Maar ja toen zaten we al te eten en te drinken, de Spaanse ging alvast naar huis, Fransman en de fietsende Deen bleven met mij achter. Wij later naar huis en de Spaanse werd wakker van ons. Gelijk gillen, want ze was door bedwantsen gebeten. Hebben wij dat weer. Met lampjes gezocht en vonden er meer. Niet in mijn cabine, maar lekker vond ik het niet. Stond al met rugtas en al in de gang.beheerder gebeld en die kwam met wat man aan zetten. Ja, die zagen op dat moment ook het nutteloze van de zaak in.  de boel evacueren naar een ander gebouw. Nieuwe matrassen en op de grond in een kantoorruimte de nacht doorgebracht. Van slapen kwam eigenlijk verder niks. We hoefden geen donativo in de pot te gooien. Dat dan weer wel.wat we aan nachtrust hadden werd wreed door de wekker verstoord. Half uurtje gesmokkeld en op pad, op zoek naar de verse broodjes en koffie. Na 8 km een uitspatting voor de aanvulling. Het was puur mistig vanochtend en koel. In café een  Canadese Nederlander tegengekomen van de tesselaar familie uit warmenhuizen. Kon ie wer een beetje nederlands praten. Zijn hele voet onder de tape. Advies: bus nemen naar porto, daar uitrusten  voeten laten helen en laatste stuk afmaken met de groep. Verder door prachtig gebied gelopen met vele pittige heuvels. Aangekomen in cernache op zoek naar de albergue, wijs geworden de rugzakken buiten gelaten en de matrassen geïnspecteerd, bedwantsen aan getroffen. Hebben wij dat weer. Ja het is nooit saai met mij op de camino,.weggevlucht en overleg in de kroeg, andere albergue bekijken. Na een ijskoud biertje op pad. Matrassen geïnspecteerd en oké af gegeven. Pffffft alkes op rust nu. Straks even de bitterballen in de pan, biertje of wijntjeverbij en daarna eten. Verder geen verrassingen hopen we. Groetjes 

Imre