Afscheid van Imre
19 mei 2022 - Hoogwoud, Nederland
Lieve mensen, na een lange weg is Imre gister thuis gekomen. Voor verdere informatie verwijzen we naar de rouwadvertentie zoals deze in vandaag in de krant staat. Deze is als foto en link aan dit bericht toegevoegd.
Nogmaals hartelijk dank voor de mooie en lieve reacties die wij hebben mogen ontvangen.
Warme groeten,
Sander en Elsbeth, Eric en Suzanne
Bedankt en respect voor de manier waarop jullie de berichten geplaatst hebben in de afgelopen tijd. Veel sterkte toegewenst in de komende tijd.
Gecondoleerd familie en heel veel sterkte.
Groet,
Een volger
Elly
Heel veel kracht, steun en troost gewenst 🌹
Ik wens jullie veel sterkte de komende dagen.
Zaterdag rust Imre naast zijn geliefde Margriet 🌸
Liefs Helene
Wat fijn dat hij nu dan toch thuis is , na zo'n lange tijd .Respect voor jullie communicatie over de situatie met Imre . Ik vond het geweldig om zijn verhalen te lezen en hem te volgen . Zijn humor en verteltrant was uniek ! Veel mensen hadden hetzelfde gevoel van verdriet om zijn heengaan , ook al hebben we hem persoonlijk niet gekend .Dat zegt wel wat over zijn talent om te schrijven en de verbinding die hij daardoor kon leggen met velen. Jullie zullen trots zijn op zo'n vader en opa en hij was trots op jullie ! Veel kracht en bewaar de goede herinneringen aan een prachtmens ! Liefs Ellen
Nu ik 4 dagen voor Rome sta denk ik veel aan hem, aan onze bijzondere ontmoetingen die we hebben gehad.
Uiteraard steek ik wanneer ik dinsdag Rome binnenloop een hele dikke kaars voor hem aan bij de St. Janvanlateranen.
Helaas kan ik niet bij de uitvaart zijn maar Imre en jullie zijn in mijn gedachten en ik wens jullie heel veel sterkte nu in deze dagen maar ook voor de komende tijd.
Groeten uit Poggio Mirteto Italië
Hans uut Twente
Hans Perik
Gecondoleerd met het overlijden van Imre
6 jaar geleden hebben wij elkaar voor het eerst ontmoet in de trein naar St.Jean Piet de Port, Ada Mantel en Theo Bot en Imre hadden allerdiepste zo’n grote rugzak, en Imre wist de weg in treinenloop. Daarna spraken wij elkaar regelmatig op de golf van de Vlietlanden. Vorige maand heb ik hem succes gewenst voor zijn tocht naar Rome. Vandaag het bizarre bericht in de krant dat ie reeds 30 april is overleden. Sterkte hiermee om dit verlies te aanvaarden.
Gecondoleerd met het overlijden van Imre en heel veel sterkte voor de komende tijd.
Hopelijk kunnen jullie de troost bij elkaar vinden dit grote verlies te dragen.
Wat kun je geraakt zijn door een overlijden van een man die je eigenlijk niet echt heel goed kent.
De keren dat Imre hier thuis was, is een paar keer geweest, onderweg van Hoorn naar Hoogwoud en later Spanbroek. Wel ken ik hem eerder van zijn mooie verslagen en wandelverhalen op facebook en zijn weblog. En op de bijeenkomsten van het Sint Jacob, Santiago Genootschap.
Ik volgde hem graag, daar ik zelf ook diverse camino’s heb gelopen, dan deel je deze ervaringen.
Met veel plezier vertelde hij zijn verhalen….Maar tussen de regels door ook hoe trots hij is/was op zijn gezin, het verdriet van het overlijden van Margriet en hoe “de jongens” hem zo verraste op zijn verjaardag dat hij 70 jaar werd……..
Nu het zo abrupt gestopt is moet dit verschrikkelijk zijn….Daarbij de afstand en het lange duren van overbrengen van Imre. Dit moet ondraaglijk zijn.
Laat de mooie herinneringen die iedereen aan jullie nalaat en aandraagt de pijn iets verzachten.
Imre is nu bezig aan zijn laatste Camino, op naar Margriet……
Deze is hoger dan de hemel, langer dan de Nijl en dieper dan de oceaan………………………
Samen heel veel sterkte.
Ik leerde je kennen door je blog. Je liep naar Santiago en deelde je dagelijkse wel en wee met ons. Nog steeds herinner ik me je verjaardagsverrassing, je dagen met je schoonzus en die mooie verrassing bij de kathedraal in Santiago.
Ook daarna hielden we digitaal contact. En toen een paar mensen wilden nadenken over de mogelijkheid een albergue te beginnen, deed je direct en met volle inzet mee.
In januari hadden we nog contact. Ik zou de Plata gaan wandelen en jij wilde naar Rome. In juni moesten we maar eens een evaluerend biertje gaan drinken....
Rust zacht, Peregrino.
Ik ken Imre van de bedevaarten die we samen als brancardier deden naar Banneux in België. Zo'n 27 jaar doorkruiste onze levens elkaar. En hoewel ik in 2002 voor de laatste keer daar was als brancardier, heb ik mooie herinneringen aan zowel Imre als Margriet. Schrok erg van dit bericht wat via mijn broer Leo bij mij kwam. Twee fantastische mensen waarvan ik hoop en bid dat zij weer samen mogen zijn.
Een bijzondere tijd met de kampeerweekenden en de kampen. Vele dierbare herinneringen komen nu bij mijn boven . Ik wens de kinderen en allen die hem gekend hebben alle sterkte toe met dit verlies. Harry Warmenhoven.
Gecondoleerd met het overlijden van jullie lieve vader en opa. Ik ken Imre niet persoonlijk, maar hij was de eerste die mij advies gaf over een camino lopen, ook daarna nog fijne adviezen gehad. Ik volgde hem op z'n reizen en kon altijd lachen om zijn smakelijke verhalen. Ik ga hem missen, maar dat telt zeker voor jullie. Veel sterkte.
kleinkinderen...oomzeggers...oud-collega's...vrienden...
voorgangers, allemaal met zorgvuldige uitgezochte anekdotes, herinneringen en teksten. Sfeervolle muziek en veel bloemen. Het verdrietige en grote verlies van Imre is heel respectvol afgesloten.
Daar kan een ieder met een goede en eigen gedachten aan terugdenken.
IMRE,
Para Siempre en Camino......
Net zoals nu naar Rome volgden wij hem op de voet en genoten weer mee van het onderweg zijn, 1 verhaal herinnerde ik me toen hij een keer aanschoof bij een familie, dat daar voor nog twee was gedekt, dus hij dacht, gezellig! De gastvrouw klapte in haar handen en er sprongen twee honden op de stoel om mee te dineren vanaf een bord!
Wat hebben jullie hem een prachtig en indrukwekkend afscheid gegeven en wat heeft hij een fijn gezin en kleinkinderen, alle woordjes waren stuk voor stuk indrukwekkend, hij laat heel veel indrukken achter, zo ook van jullie moeder die veel op visite kwam bij mijn oude moeder, ze hadden dan samen fijne gesprekken zei mijn moeder en later hoorde ik van Imre dat Margriet dat ook thuis vertelde, zo waren wij verbonden met jullie ouders……heel veel kracht voor jullie na dit plotselinge afscheid, hij gaat mee in jullie harten, dichterbij kunnen hij en zij niet zijn….