Tussen hangen en wurgen
Van puente la Reina naar Estella. 23km?
Vanochtend iedereen in de ontbijtzaal ons feliciteren met de winnaar van het Eurosongfestival. Geen idee. Leef al ruim twee maanden niet in die wereld. Ken de beste man niet en ook het nummer niet. Toch maar juichen. Gister zagen we het Koreaans stel ook in de supermarkt eten inkopen. Of ze een aanhanger mee hadden. Dat gaat dus geen tweede keer meer gebeuren dat ze het hele kookservies in beslag namen. Dus wij half 7 de piepers in de pan en later bakken. Opeens het stel binnen. Zagen ons koken. Weg en nooit meer teruggezien. Heerlijke maaltijd weer gehad. De wandeling van vandaag ging door een pracht gebied. Weer allemaal of je door je fotoalbum aan het lopen was. Stukje oud Romeinse weg gedaan. In mijn blog van gister vroeg Patrick of ik uit wilde kijken naar ene Sofie. 24 jaar, blond en uit Utrecht en de groeten namens hem doen. Meer kenmerken waren er niet voorhanden.lekker dus tussen een paar honderd pelgrims. Even voor ik aan de koffie ging zat er een meisje langs de weg wat te eten. Ik zei hallo. All oke, oh yes zegt ze. With country you come. Meestal de standaard opening. Netherlands zegt ze. Ik zeg O leuk ik ook. Welke plaats? Utrecht zegt ze. Zeg ik op de gok af dan moet je de groeten hebben van Patrick. Grote ogen keken mij aan. Hoe ken jij die? Volger op mijn blog. Wat weer een toevalligheid. Samen in het dorp koffie gedronken. Leuke ontmoeting zo. Daarna weer door naar Estella. De eerste albergue was die van ons. Pracht ding met een soort waterval naast het gebouw. Splinternieuw van binnen. Gastvrij onthaald en leuk weer in bedden als een soort nest. Zie foto. Hilly en ik hebben vandaag een beetje ieder in eigen tempo gelopen. Kwam mooi uit, want ik had de keuze uit de bedden omdat ik de eerste was en gelijk het bed van hilly volgegooid met spullen. Die bedden zijn van ons. Mooiste bedden van de kamer. Later samen het historisch dorp ingegaan voor wat boodschappen en een verwarmd terrasje. We beginnen er lol in te krijgen om zelf te koken. Dus wordt het weer een heerlijke maaltijd. Met hangen en wurgen bedoelde ik dat het zou gaan regenen. Valt het of valt het niet. Een bekende wijze vrouw uit het oosten zei onderweg altijd. Je hebt 50% kans. Of het valt of het valt niet. Nou wel de regenjas aangehad. Net wel net niet nat. Druppels hier en daar. De regen was te klein voor tafellaken en te groot voor servet. Zoiets dus. Wens jullie allemaal weer een fijne avond en voor de rest een prettige werkweek.
Groetjes
Imre
Bon Camino
Toeval bestaat niet zou je echt wel denken als je over Sofie leest, bijzonder en leuk !
Het is een heerlijk afwisselend en bont gezelschap op de Camino ! Morgen weer een gezellige, fijne dag gewenst !