Rustdag met mooi weer.
19 maart 2019 - Aubigny-les-Pothées, Frankrijk
Van Rocroi naar Aubigny-les-Pothees. 22km
Langs nacht gemaakt, uitgerust en een prima ontbijt in het hippie verblijf. Ja dat mocht ook wel zo een survivaltocht als gister. Ik bleef mij verbazen over de inrichting en de hoeveelheid aan oude meuk in het huis. Maar ach, het waren heel lieve mensen, zo uit de jaren 60 weggerukt. Na 80 keer bonjour en mijn handen loslatend, vertrok ik dan. Mooi op tijd. half 9. Nauwelijks de straat op wat bleek. Het vroor. Het was 0 graden en de stoep was glad. Maar de zon scheen en waar de zon geschenen had was de gladheid weg. Geen Jack aan, gewoon fleecedingetje aan en gaan. Het zou een warme dag worden. Dat werd het ook. Omdat je toch wel op wat hoogte zit ( 200m) is het altijd een stukje kouder. Maar wat een prachtig wandelweer en fantastische wandelpaden. Bijna tot het eind op asfalt gelopen en de laatste 4 km op gras. Mooi rustig aan. Leek wel een rustdag in vergelijk met gister. Lekker koeterdekoet ( zoals de Westfriesen zeggen) naar het volgende adres. Wat weer een prachtig adres. Boven op een heuvel en pracht huis ( het mocht wat kosten denk ik) stelt het echtpaar een paar kamers beschikbaar voor pelgrims. De baas kwam mij al tegemoet. Handen schudden, aan tafel zitten en hij kwam gelijk met twee leffe aansjouwen. Top, dat is wel zo heerlijk. Prima vent. Hij was zelfs bezig zijn takken aan het verbranden ( waar kan je dat nog in Nederland) en ging weer verder, nadat hij had uitgelegd waar de kamer, toilet en douches waren. Nou prima de luxe dus. Heerlijk even ontspannen, douchen, bloggen en straks op het terrasje aan het bier. Een aanrader dit adres. Ze gaan straks ook nog voor mij koken, de toppers. Ik geloof iets van 35 euro voor de hele swik. prima toch? Na gister even wat last van mijn linkerbeen. Beetje irritatie aan het scheenbeen. Niet lastig met lopen, maar wel irritant. Straks maar insmeren met iets. Mijn moeder zei altijd met haar Hongaarse wijsheden: het komt vanzelf, het gaat vanzelf. Drink maar water. Dat doen de katten ook en die knappen er ook van op. Tot zover mijn moeder. Ze moest eens weten. Ze is er al een tijdje niet meer, maar haar uitspraken galmen nog door. Beetje de griep, niet zeiken, gewoon naar school. Ja, Spartaans, maar het werkte wel. Dus ik hou me er maar aan vast. Gister deze verblijfplaats geregeld via de gastvrouw van de hippie tent en voor morgen ook alvast. Bij een Nederlandse familie in lalobbe. Had eigenlijk iets bedoeld in Wasignu, maar ze was me al voor. Scheelt 2km. Morgen dus ongeveer 19km. Ook lekker rustig aan dus.
Ik groet u allemaal weer onder het genot van een leffe en tot de volgende blog.
Imre
Leuk dat je in Lalobbe bij Anton en Karin gaat overnachten. Daar heb ik op donderdag 29 maart 2012 aan de koffie gezeten. Aardige mensen en ze wonen naast de kerk. Doe ze de groeten.
Groetjes.....
Let op met je blessure. Strik je schoenen niet te strak. Ik weet niet hoe schoenen strikt....ik strik van het derde gaatje van boven naar de bovenste en dan terug naar de tweede. De op 1 na bovenste dus. En dan strikken. Dan zit de tong niet te strak tegen je scheenbeen. Bon camino
Groeten Josefine
Bon Chemin pellerin!