Hell of a job vandaag
18 maart 2019 - Rocroi, Frankrijk
van Ollay-sur-Virion naar Rocroi. 24km
Gisteravond op tijd naar bed gegaan. Sommige volgers hadden al wat info gegeven omtrent de route voor morgen. Nou die is uitgekomen. Met dit gegeven een nachtmerrie. De eerste 7 om liepen prachtig op een asfalt fietspad. Daarna begon de ellende. Sommigen hadden al gewaarschuwd dat borden met de schelp niet klopten, dat ze weer bij het begin stonden na een uur. Dus goed bewapend met kijken naar de schelpen en maps.me op on-line. Moet toch werken. Nou dat werkte prima. Niet verdwaald of zo en mooi de route kunnen volgen. Vrolijk naar de gastvrouw gebeld van het adres waar ik vertrok. Ben er hoor en ik leef nog, maar vraag niet hoe. Want ze maakte zich zorgen. Een stel heeft in de zomer omdat ze de weg kwijt waren, maar in het bos geslapen. Maar nu the hell. Heel veel bagger en water op de paden. De regen heeft zijn werk gedaan. Wat een zootje. Af en toe het bos in om de boel te ontwijken. En liep door een kerstbomen bos. Opeens hoorde ik knorren. Wilde zwijnen heel dichtbij.l Ik heb nog nooit zo snel mijn wandelstok van mijn rugtas gehaald. Ik stond op scherp. Maar ik hoorde heftig gekraak en gehol. Dus ze waren gevlucht. Volgende moment. Overstroming op het wandelpad. 100 meter naar links, kan er niet overheen, honderd meter naar rechts ook niet. Dus wat nu? Rugzak af op een droge plek. Sandalen er uit, Schoenen en sokken uit. Nou kijken hoe dat gaat. Eigenlijk best wel goed, maar alleen zoooo koud. Blij dat ik over was En verder. Bij een stapel hout schoenen weer omgewisseld. Kwam er een boswachter met zijn auto langs. Precies op het pad waar ik ging lopen. Wat een troep weer ook het pad. Weer het bos in. Maar het pad ging steeds lager en ik hoger. Het wandelpad leek wel een heel lange badkuip. Ergens moest ik weer naar beneden. Schoot niet op door al die takken op de grond door het bos. Maar ik hield het schelpen in de gaten. Opeens open veld. AH, de schelp weer. Allemaal prima aangegeven. Tuurlijk bij heel mooi zomerweer prima te doen. Maar nu effe niet. Het hele pad lag vol met afgezaagd hout. Dus weer langs de kant door het bos. Weer een overstroming. Hoe kom ik daar over. 50 meter verder een gat van een meter. Maar proberen over te springen. Dat is niet mijn sterkste punt. Voor de tweede keer mijn houten wandelstok gebruikt. Vorig jaar gekocht in St. Jean-Pied-de-Port. Stok in het midden van de overstroming, tot drie tellen en dan gaan. Gelukt. Ik ben soms iemand die dan juist in het water kan donderen. Nu gelukkig niet. Klein stukje nog en de ellende was over. Zag al een huis, bleek het boswachters huis te zijn en was dus het bos uit. Verder ging de wandeling over asfalt door naar Rocroi, met twee heftige buien. Maar dat vond ik minder erg als het ellende in het bos. Nu weer op een unieke locatie. Huis helemaal in de jaren 60. Flower power man. Yeah. Meubilair ook, hahaha. Ik heb de gastvrouw nog niet gezien, dus ik ben benieuwd hoe sixty ze is. Denk dat ze schildert, geldt op alles wat aan de wand hangt. Zie de paar foto's. Naar de kamer gebracht, voel me helemaal hippie. En toen de douche. Helemaal 2020. Met massage-stralen. Ik heb er te lang onder gestaan. Helemaal weer top na de inspanning. Ben alle inspanning gelijk vergeten. Ja, het staat hier vol oude meuk van de jaren zestig. Heeft ook wel weer wat. En de gastheer ( zoonlief van de gastvrouw), helpt mij met de leffe biertjes. Die kan al niet meer stuk bij mij. Hij heeft ook alvast voor mij de volgende slaapgelegenheid gereserveerd. Een van de wijsheden van de Camino: durf te vragen. 19.00 uur warme maaltijd hier, morgen 08.30 uur ontbijt. Morgen is minder zwaar, zegt de zoon. En maar 22km. Wel lekker. Want ik moet ook wennen aan het klimmen, omzeilen e.d. Voel de beentjes wel. Over dat stukje van 24km bijna 8 uur gedaan. Maar ja, hoort er bij die toestanden.
Groetjes allemaal weer
imre
Veel plezier maar weer voor morgen!
Wat een barre tocht. Maar je hebt je er kranig doorgeslagen. Ik volg voor een deel ook jouw weg. Ik heb dan ook veel aan jouw leuk beschreven verhalen. Ik wil het liefst via Parijs lopen. Er schijnen op die route echter weinig overnachtingsplaatsen voor pelgrims zijn. Mocht jij onderweg daarover nog iets horen dan hoor ik dat graag van jou.
Buen Camino Drikus
.Dat merk jij wel. Hoop dat het pad beter wordt.
Petje af! Wat zal jij lekker slapen vannacht!
Voor jou een barre dag, maar ik geniet van je verhalen Imre.
Succes morgen
Buen Camino.
Wat een "feest" van herkenning! Het kan dus toch erger wat modder etc betreft, Dat viel ons ook ten deel.. ook de wilde zwijnen met jonkies op 20 mtr afstand overstaken. Wij zijn dus ook verdwaald in regen en mist, gruwelijk en toen we net bedacht hadden dat we maar een boom moesten zoeken en gaan zitten doken er 2 mannen uit de mist op! Met grote dank aan Jacobus! en ze wezen ons de juiste weg het was nog even lopen kwamen we eindelijk op de weg was het nog een heel eind. donker en mistig en moe toen we eindelijk in Rocroi aankwamen zagen we een B&B onze redding, heerlijk onder de douche mevrouw stopte onze modderige was in de machine en heerlijk eten. Hoe blij ben je dan!! Fijn dat het allemaal bij jou ook goed kwam Imre, ik hoop dat je het goede weer tegemoet loopt, wij hadden nog 2 dagen stromende regen en die hebben we in een caravan op een camping doorgebracht. Je moet alles meemaken. Bon Chemin Imre
Je weet het: zonder strijd geen overwinning!
Je gaat als een speer en het weer wordt beter dus op naar Rheims
Succes
sterkte en op naar mooie paden en weer!
Doeiii, Annelies
Maar gelukkig was het 'in mijn tijd' toen allemaal droog. Wat een verademing was het voor mij als ik de schelpen weer zag. Zelden zo blij geweest met een simpele markering....