Etappe 3 villa franca naar azumbija 20km

Het lijkt op een gebruik te worden  maar gisteravond weer onbedaard zitten lachen tijdens het eten.Google translate erbij gehaald met geluid. Hilarisch af en toe. Vanochtend rond 8 uur na een voortreffelijk ontbijt vertrokken. De hospitalero was trost op het brood. 100 jaar oud. Ik vroeg zo oud? Hij kon de grap er wel van inzien. Hij bedoel de 100 jaar recept. Prima stuk brood overigens. De dames bleven wat achter en gingen later. Nou dat was de afstand weer wel. Kilometers over een asfaltweg en de laatste 10km over een gravelpaden langs het spoor. Ja mooier kan ik het echt niet maken, en bloedje warm. Weinig foto's van de omgeving gemaakt. 10 foto' van een lang stuk weg lijkt mij niks. Ik heb er nog wat van proberen te maken. De overige pelgrims hadden deze klacht ook. Gauw maar afgeraffeld die km's. Om 12 uur kwam ik bij de albuerge aan, gaat ie pas om 3 uur open. Dus de super eerst bezocht voor wat koude drank. Onderweg wel weer leuk, er waren meer pelgrims. 2x Australië. Een oude echtpaar net zoon op weg naar santiago. Zoon paste een beetje op zijn ouders. Zoon liep een stukje met mij op. Keek opeens achterom, waar zijn pa en ma. Hij wachten, ik ging door. Halverwege een supermarkt gevonden voor wat heel koude cola. Bij de albuerge wachtte al een pelgrim uit Ierland. Hij ging hier starten met de camino, hij heeft maar 28 dagen vakantie. De hospitalero gaf ons een tip voor morgen. 33 km naar volgende plaats. Laatste 16km geen huizen, geen eten en drinken. Hij stelde voor na 17km een nieuwe albergue te nemen. Dit i.v.m. de warmte. Goed idee dus, we knippen de 33 km door 17 en 16. Om 4 uur kwamen de meiden binnen en bij inschrijven viel er een flauw. Te lang in de zon gewandeld. Na een kwartier was ze weer bij. Dus morgen eerder beginnen  en voor 13 uur klaar. Meiden vonden dit ook beter dan vandaag. Lange stukken met de zon op je kop. Straks met het hele spul menu de peregrinos doen.

Groetjes alkemaal.

Imre