Camino de Jacqueline
9 mei 2019
Perigue - Saint Sever 262 km
Vandaag even geen verhaal van Imre. Maar geen nood, morgen is ie er weer :-)
Twee weken geleden begon mijn Camino. Ik had er geen voorstelling van. Maar zo bijzonder allemaal.
Als eerste Imre die mij 4 augustus 2018 belde met de vraag of ik zin had om een stuk mee te wandelen op zijn Camino. Hoe bijzonder want je vraagt niet zomaar iemand. Ik wist meteen al dat ik het ging doen. En ik heb er geen moment spijt van gehad.
Nou ja, bijna geen moment dan.
Mijn man snurkt maar Imre..... Ik heb bijna twee weken lang met hem op 1 kamer geslapen. Ik had mijn wandelstok naast mijn bed liggen zodat ik hem kon porren wanneer het de spuigaten uitliep.
Dan de inschatting van de kilometers. Sander, Imres zoon, had me al gewaarschuwd. Hij had ervaring met de fietstochten van vroeger. Tja en dan loop je zo bijna 30 kilometer op 1 dag.
En dan de catering onderweg. Nee, Imre hoefde niet te eten onderweg. Gewoon goed ontbijten en dan gaan met die banaan. In 1 keer door. Nou, ik dus niet he. Dat was even schakelen. Imre was in de afgelopen maanden ca. 10 kilo afgevallen maar tijdens mijn aanwezigheid is er weer een paar kilo bij. Even schakelen voor Imre dus.
En dan de persoonlijke ondersteuning door Imre. Mijn verwachtingen moest ik al snel bijstellen. Had gedacht dat het zoals thuis zou zijn. Niet dus. Ik moest de eerste dag bijvoorbeeld al zelf mijn backpack in de auto tillen. Tja, dat verwacht je dan niet he.
Maar dat alles valt in het niet bij al het moois dat we samen hebben gedaan.
We hebben onwijs veel gelachen, gegeten en gedronken, mooie gesprekken gehad, genoten van elkaars gezelschap, foto's gemaakt en heel belangrijk heerlijk gewandeld. Nou ja, jullie hebben het allemaal kunnen volgen.
Imre wilde mij graag het Camino gevoel laten beleven. En dat is gelukt.
De ontmoetingen. Met de pelgrims bijvoorbeeld. Geert, Andy, Pauline, Gerard en Hilly. Geweldig mooie mensen.
De overnachtingen. Ik heb het allemaal mogen ervaren; bij mensen thuis, op een slaapzaal in een refuge, bij des amis de Saunt Jacques, in een hotel, met eten en zonder eten. De pelgrim-voor-pelgrim onderdakverschaffers die ons elke keer met zoveel gastvrijheid hebben ontvangen en voor ons gekookt hebben, onbeschrijfelijk. Zoals bijvoorbeeld Netty&Fons en Els@Patrick. Zo bijzonder dat mensen hun huis open zetten voor pelgrims.
Maar de belangrijkste ervaring is wel: het op pad gaan, niet wetend hoe de weg zal zijn, waar je die avond zult slapen en wat je onderweg tegenkomt.
Kortom: je weet het niet!
Voor nu zit mijn Camino erop. Of ik ooit verder ga? Ik weet het niet. Maar dat maakt ook helemaal niets uit. Dit heb ik toch maar mooi gedaan.
Imre, dank je wel voor de uitnodiging en je gezelschap. Ik heb een onwijs mooie tijd gehad.
Lieve groet en tot....
Jacqueline
Mijn idee is: dat het lopen van zo’n tocht verslavend is.
Ik loop in etappes..(ong. 2 weken).,ook fijn om te doen
man wat waren wij moe op het einde van die boomhut bouwen, maar voor een pelgrim wijkt alles! Dat ervaar jij alle dagen! Bon Camino verder (en ik ben ondertussen voorzien van een nieuwe heup) Op naar de Pyreneeën, een au revoir van Claus en Tiny
Ik kende je niet, maar nu een beetje vanuit de verhalen van Imre en nu vanuit jouw mooi beschreven blog.
Nogmaals petje af voor je: dat je dit avontuur bent aangegaan en hoe je het hebt volbracht.
Met Imre aan je zijde kan het natuurlijk niet misgaan, maar toch.. Voorspoedige thuisreis.
Enne... mooie foto van jullie beidjes!
Een mooi koppel en bijzonder om zo samen deze weken te wandelen, te genieten van de mooie tocht, de pelgrims de onderkomens en wat al niet meer. Een ervaring die ze je niet meer afpakken en waar je altijd blij op terug blijft kijken.
De terugreis gaat voor jou beginnen en Imre blijf ik volgen met zijn mooie verhalen.
Zo loop ik ook weer even mee en kan ik weer herinneringen van mijn eigen camino in 2017 ophalen, want het blijft mooi.
Jacqueline goede terugreis en bedankt voor je mooie verhaal.
Imre dat zal even wennen zijn zonder de vrolijke noot.
wat waardevol dat je dit allemaal hebt mogen mee beleven deze mooie ervaringen pakt niemand je meer af
Goede reis naar huis, Jacqueline met alle kostbare herinneringen bij je.
Imre, voor morgen weer een heel goede tocht, op weg naar de volgende ervaringen !
Het leuke van camino volgers is dat je pelgrims volgt die je totaal niet kent maar die in hun verhalen en foto’s deel worden van je leven. Ik heb bijzonder genoten van jouw bijdrage aan het verhaal van Imre.
Dank je wel hiervoor en goede reis naar huis.
Een onbekende volgster, Ria
wat leuk om te lezen dat je het naar je zin hebt! Ik vind het leuk dat je tussedoor ook veel grapjes maakt. Nog een fijne reis! We missen je enorm!
Tot later
Groetjes Daisy
groetjes Marion