SNEEUW ( geen zwarte)

Van valdeviejad naar foncebadon. 23km.

Of we sneeuw gezien hebben? Jazeker. Gisteravond echt geweldig door persoonlijke taxi van juan perez om daar te diner. Nog net niet de rode loper voor ons uitgelegd, maar wel een persoonlijk tafeltje. Rondom ons de mensen met hun blik op de tv. Ja zo is het leven hier een beetje. Oma overziet alles, dochter achter de tap en kleinzoon ritselt wat met het eten. Mixed salade met kip en patat en een mooie fles wijn. Ook de inhoud smaakte goed. Prima te hachelen. Nou voor 25 euro waren we uit en thuis. Netjes weer afgeleverd bij de albergue. Volgende ochtend paniek. Deur van de gezamenlijke ruimte op slot. In de koelkast onze kaas en worst. Wel nodig op de camino. Moeder martha gebeld. Uno minuto. En daar kwam ze aan. Koffie zetten en wij de broodjes in orde maken. Daarna door moeder martha uitgezwaaid en op pad. Heel mooie wandeling prachtie uitzichten met hier en daar koffie. Ja en dan zie je de bui al hangen. Regenjas aan, hoes over de rugzak en door. In rabanal laatste pauze gehouden. Daarna de laatste 5 km. Onderweg weer regen en de laatste 2 km sneeuw. Heuse sneeuw. Gelukkig zagen we het dorpje facabadon liggen. Het sneeude steeds harder. De albergue in zicht en binnen als verzopen katten. Wat een albergue. Slaapkamers zo geoot als een keukenblok en er staan 12 dubbeldekkerbedden in. Wat een zooi. In nederland dik afgekeurd door de brandweer maardaar heel normaal. En dat moet allemaal slapen op de grote van een postzegel. Morgen over de top van het hoogste punt van de camino. Niet al te lange etappe. Groetjes alkemaal weer. 

Imre