Via de Maas aan de leffe

Namen naar Leffe..26km.

Na een uitstekend ontbijtbuffet, pakken wat je pakken kan, op weg naar de abdij van Leffe. De regen was nog aanwezig, maar niet in die heftige mate als gister. De wind was gaan liggen. Dat scheelt een slok op een leffe. Maar in ieder geval is het wel nat. Lekker doorgetippeld langs de Maas en het ene dorpje na het andere ging aan mij voorbij. Wel foto's schieten van de Maas. Iedere kilometer ziet er wel anders uit. De weg is niet moeilijk en zonder routeboekje kom je er ook  wel. Gewoon de borden en maps.me volgen. Altijd goed. Na een kilometer of 15, halleluja werd het zowaar droog. Ik dacht, gewoon doorlopen zolang het droog is. 3 km voor het einde begonnen het weer zachtjes te motteren. In de verte zag ik Leffe al liggen. De sluis over, stukje terug en ik was er. Tingelingeling, hoehoi, is daar iemand. Ja hoor de deur werd opengedaan. Je suis pelegrimas Imre de Pays Bas. Ahh, Oui, reserve??? Oui Oui, via madame Marina de la Tienen de la Belgique. Bingo. Ze haalde er gelijk een broeder bij die Nederlands sprak. Wel lekker. Handen schudden en ik werd naar de eetkamer geleid. Bordjes stonden al klaar. 19.10 Souper. ja super, zei Ik. Kon ie wel om lachen. O ja en om 18.30 vespers. Zou leuk zijn als je erbij bent. Tuurlijk. Voor een leffe kom ik wel even langs. Madame leid je de abdij wel rond en wijst je naar je kamer. Door allerlei gangetjes en trappetjes, een mens zou verdwalen, kwam ik op de kamer. Prima bed en wastafel en een radiator. Het toilet en de badkamer werden gewezen en ze zwaaide van toedeledokie en daar zat ik dan. Radiator aan. Natte kleren er overheen, douchen en warme kleding aan en opzoek naar een leffe. Ja hoor, na lopen  door allerlei gangen kwam ik in de keuken uit. de ( niet gillende ) keukenmeid wees mij op leffe in blik. Prima. Even afrekenen en nu weer de kamer opzoeken. Gangetjes in, gangetje uit, trapje op, trapje af, waar the hell is mijn kamer. Eindelijk gevonden. Foto's gemaakt van de route om niet te vergeten. Heerlijk een leffe open knallen  en aan het blog gaan werken. De broeder zou mij later nog even helpen voor het volgende logeeradres in GIvet zo'n 20km verderop. Nou, de vespers, het zou mij benieuwen. Nu ik er toch ben. Als oud-misdienaar mag je dat niet missen. Jacobus was mij gezind met het weer. Morgen iets van het zelfde en tegen de middag gaat de zon wat doorbreken. We zien het allemaal wel weer.   

Toutes les salutations et jusqu'a demain.  Begin steeds beter in mijn Frans te komen.

Imre, gewoon imre