België weer in

Van Givet naar Ollay-sur-Virion. 22km

Gisteravond stond opeens de brandweer voor mijn deur. Bonjour. C'est de probleme??? vroeg ik. No no. Hij kwam afrekenen voor de overnachting. Een bonnetje kon er niet af, dus bij zal het zelf wel in zijn zak gestoken hebben. Ach, 5 euro voor een overnachting moet ik niet zeuren. Prima geslapen overigens. Vanochtend dus zonder ontbijt op pad. Het was droog, maar wel een beetje koud. Dus de jas aan. weer langs de Maas. Hier en daar de gevolgen van hoog water in de Maas te zien. De weg waar ik moest moest stond een beetje blank, maar kon de dijk nemen. En wat lekker om een uur of 10 begon de zon te schijnen. Mooi de jas uit en de regenhoes van mijn rugzak. Nergens nog een koffiebeker open, zondag dus. Lekker de pas er in dacht ik. De hoek om en gelijk aan de hoogtestage. Hier begonnen de Ardennen. Nou, dat voel je gelijk in je benen na 16 dagen vlak parcours. Effe weer kijken hoe dat voelt. Nou, eigenlijk voelde ik dat na afloop van de tocht. Beetje spierpijn. Benen moeten er aan wennen. Gelukkig was de afstand niet al te veel. 3 km voor het einde op een open stuk, kwam er toch een hagelbui aan zetten. Holy Mo, dat ging even te keer. Waar laat je je rugzak om je jas te pakken in al die modder. Met kunst en vliegwerk de boel aangetrokken en zien naar een plek om even droog the staan. Nou, die was er dus niet. Na 10 minuten was het over en ging de zon weer schijnen. Ook weer lekker. Jas uit en genieten van het zonnetje. In het dorpje aangekomen op zoek naar het adres. Makkelijk gevonden, alleen niemand thuis. Dus ik de gastvrouw gebeld. Oh, de sleutel ligt onder de deurmat. Ga maar naar binnen, neem wat je lekker vind uit de koelkast aan eten en drinken. Ik ben er over een uurtje of 3. Zoek maar een kamer boven uit. Wat een gastvrijheid. Natte boel uitgehangen en een stevige douche genomen om door te warmen. Warm geworden zocht ik het café aan de overkant op en daar was net de finale van Parijs-Nice. Mooi gekeken onder het genot van een biertje. Daarna weer terug naar de woning en niet veel later kwam de gastvrouw met gevolg binnen. Zuster en zwager en kinderen kwamen ook binnen. Gezellige boel. Overigens lijkt het huis een beetje op het huishouden van Jan Steen, maar dat is ook weer leuk. Hoef je nergens om te denken. Met de hele familie aan tafel. Conversatie in het Engels, top  Gezellige maaltijd sessie. Na het eten ging de familie op huis aan. Wel weer een mooi dingetje om dit mee te maken. De gastvrouw heeft gelijk voor mij de volgende slaapplaats geregeld. Bij mevrouw Jaschinski in Rocroi Warme maaltijd en ontbijt er ook tegelijk maar bij. Rustig dagje zo en morgen ook niet te gek. Ik kan er pas tussen 4 en 5 terecht. Dus slowly aan. 

Nou lieve mensen, een fijne avond nog verder, groetjes

imre